معرفی ساختار زبان++c/c در آردوینو

نحوه تعریف متغیر ها

متغیر ها به صورت زیر تعریف میشوند:

مقدار اولیه = نام متغیر  نوع متغیر

مثال:

;Unsigned char A =12
;int a,X,g

• آرایه(Arrays):

 { متغیر۰,متغیر۱,متغیر۲,…..} =[]Int MyArray
برای خواندن مقدار متغیر از یک آرایه به شکل زیر عمل می کنیم//
;[Value = MyArray[2

عملگر ها:

با استفاده از عملگرها می توان روی اعداد، متغیرها،آرایه ها، رشته هاو…عملیات حسابی ، منطقی، مقایسه، بیتی،بایتیو…انجام داد.

• عملگرهای محاسباتی :

عملگر های محاسباتی عملگرهایی هستند که اعمال محاسباتی را روی عملوند ها انجام می دهند.

عملگر % برای محاسبات باقی مانده تقسیم به کار می رود.

این عملگر عملوند اول را بر عملوند دوم تقسیم می کند (تقسیم صحیح) و باقیمانده را بر میگرداند.

برای استفاده از هر کدام از این عملگر ها باید تقدم آنها را نسبت به یکدگر رعایت کنید.

• عملگر مقایسه ای و منطقی:

عملگر مقایسه ای ارتباط بین عملوند ها را مشخص می کنند و عملگر های منطقی بر روی عبارات منطقی عمل می کنند.

برای استفده از هر کدام از این عملگر ها باید تقدم آنها را نسبت به یکدگر رعایت کنید.

• HIGH / LOW :

این دستورات به طور کلی برای نشان دادن منطق ۱ یا صفر است. زمانی منطق یک بر قرار است که سطح ولتاژ در ۵ ولت و زمانی منطق ۰ (صفر) بر قرار است که سطح ولتاژ در صفر ولت باشد.

;(digitalWrite(13,HIGH0
یعنی پایه شماره ۱۳ را به سطح منطقی یک برسان//

• INPUT/OUTPUT :

غالبا همراه با دستور ()PinMode می آید، و برای نشان دادن ورودی و خروجی پایه مورد نظر است//
;(pinMode(13, OUTPUT

• دستورات خواندن و نوشتن آنالوگ:

خواندن یک مقدار به صورت آنالوگ از پایه های آنالوگ با دقت ۱۰ بیت ( یعنی ۰ تا ۱۰۲۳)//
;(نام پایه آنالوگ)AnalogRead

نکته: پایه های آنالوگ بر خلاف پایه های دیجیتال نیازی به تعریف کردن به صورت ()pinMode ندارد.

مثال:

;(value = analogRead(A0

نوشتن خروجی آنالوگ:

تولید پالس مربعی pwm با duty Cycle های مختلف:

analogWrite( PWM  مقدار صفر تا۲۵۵ , نام پایه های  );

مثال:

void loop(){
 ;(int value = analogRead(A0
خواندن مقدار ۰ تا ۱۰۲۳ از پتانسومتر//
;value /=4
 تقسیم ۰ تا ۱۰۲۳ به ۰ تا ۲۵۵//
;(analogWrite(13, value
اعمال پالس به پایه شماره ۱۳//
 }

دستورات شرطی:

اگر بخواهیم تحت شرایطی تعدادی از دستورها اجرا شوند و یا تعدادی دیگر اجرا نشوند باید از ساختاردشرطی استفاده کنیم.

دستور شرطی if :

If(شرط) 

{دستور};

همان طور در بالا مشاهده می کنید اگر شرط ها برقرار باشند کد های درون {} اجرا خواهند شد.

دستور شرطی if-else:

If(شرط){

دستورات

}

   else { درغیر این صورت

دستورات

}

دستور شرطی۲ if-else:

If(شرط){

دستورات

}

   else if  (شرط دوم) {

دستورات

}

else { در غیر این صورت دستورات دیگری

}

ساختار حلقه ها:

یکی دیگر از اجزای اصلی زبان های برنامه نویسی حلقه ها هستند.

حلقه ها در شرایط خاص ، یک یا چند دستور را چندین بار اجرا میکنند.

حلقهwhile  :

در این حلقه شرط در ابتدای حلقه بررسی میگردد اگر شرط برقرار بود یکبار کد های درون حلقه اجرا میشوند و دوباره شرط حرقه چک میگردد.

While(شرط حلقه)

{ کد هایی که تا زما برقراری شرط حلقه تکرار میشود }

حلقه  do….while :

این حلقه عملکردی بسیار شبیه  به حلقه while دارد.

در این حلقه یکبار کد های درون حلقه اجرا میشود و سپس شرط حلقه بررسی می گردد.

Do

{

کد هایی که در زمان برقراری شرط تکرار می شوند//

}

While( )

حلقه for :

از این حلقه که تعداد دفعات تکرار حلقه از قبل مشخص باشد ، به کار می رود.

در این حلقه متغیری وجود دارد که تعداد دفعات تکرار حلقه را کنترل می کند.

For (  گام حرکت حلقه ; شرط حلقه ; مقدار اولیه شمارنده حلقه)

{ کد هایی که تا زمان برقراری شرط حلقه تکرار می شود  }